Proizvođački i prerađivački kapaciteti ribnjaka u Srbiji, rade sa čak 10 puta manje ribe nego što bi mogli. To znači da gubimo milione evra, jer samo Evropskoj uniji godišnje nedostaje više od milion i po tona ribe. Stanovnik Srbije godišnje pojede i do četiri puta manje ribe nego stanovnik EU, a u Srbiji je pod ribnjacima oko 14 hiljada hektara, od kojih je petina površina zapuštena. Uglavnom su problemi to što podsticaji ne postoje, a nameti za vodoprivredne doprinose su veliki, da su tržišne prilike u okruženju problematične jer svi u okruženju. Ni Predlog zakona o podsticanju poljoprivrede, koji bi uskoro trebalo da se nađe u Skupštini, ne predviđa subvencije za ribarstvo. A ribari traže tretman koji imaju stočari. Predloženo je da bude podsticaj po kilogramu proizvedenog konzumnog šarana i pastrmke od 50 dinara. Predloženo je da matice šarana, odnosno toplovodnih vrsta riba budu podsticane sa 500 dinara, a matice hladnovodnih poput kalifornijske pastrmke sa 300 dinara.
Srbija koristi samo 10 odsto kapaciteta za proizvodnju ribe. Da ribnjaci rade punim kapacitetom, država bi zarađivala milione evra godišnje, jer samo Evropskoj uniji godišnje nedostaje više od milion i po tona ribe.
Proizvođački i prerađivački kapaciteti ribnjaka u Srbiji, rade sa čak 10 puta manje ribe nego što bi mogli. To znači da gubimo milione evra, jer samo Evropskoj uniji godišnje nedostaje više od milion i po tona ribe.
Stanovnik Srbije godišnje pojede i do četiri puta manje ribe nego stanovnik EU, a u Srbiji je pod ribnjacima oko 14 hiljada hektara, od kojih je petina površina zapuštena.
"Uglavnom su problemi to što podsticaji ne postoje, a nameti za vodoprivredne doprinose su veliki, da su tržišne prilike u okruženju problematične jer svi u okruženju", ističe Krum Anastasov zaposlen na ribnjaku "Kapetanski rit" u Kanjiži.
Ni Predlog zakona o podsticanju poljoprivrede, koji bi uskoro trebalo da se nađe u Skupštini, ne predviđa subvencije za ribarstvo. A ribari traže tretman koji imaju stočari.
"Predložili smo da bude podsticaj po kilogramu proizvedenog konzumnog šarana i pastrmke od 50 dinara. Predložili smo da matice šarana, odnosno toplovodnih vrsta riba budu podsticane sa 500 dinara, a matice hladnovodnih poput kalifornijske pastrmke sa 300 dinara", objašnjava Zoran Marković sa Poljoprivrednog fakulteta u Beogradu.
Donošenje novog zakona zaštitili bi proizvođače od konkurencije, ali i omogućili da se promet ribe legalizuje. Veća proizvodnja ribe pokrenula bi i industriju.
"Možemo da povećamo naše kapacitete za oko 50 do 60 odsto. Nama bi najveća podrška bila kada bi država podržala ribare i ribnjake, što bi automatski značilo i da bi koristili više riblje hrane i nama bi to već bio dovoljan podsticaj", smatra Žolt Pinter iz Veterinarskog zavoda u Subotici.
Kilogram šarana u maloprodaji u Srbiji je oko 400 dinara, dok je u Zapadnoj Evropi i preko pet evra. Cena raste ako se riba preradi, pa tako riblja pašteta u zemlji košta oko 45 dinara, a kilogram dimljenog šarana oko 1000 dinara. Za izvoz, cene su nešto više, zbog čega ribari iz Srbije nisu konkurentni na stranom tržištu.
"Samo zato što nemamo subvencije i zato što kapaciteti nisu popunjeni. Nama su troškovi proizvodnje sada daleko veći, nego kada bi proizvodili punih 2000 tona godišnje proizvoda. U tom slučaju bi bili apsolutno konkurentni i jeftiniji, objašnjava Siniša Simić iz DTD "Ribarstvo".
U Srbiji se godišnje proizvede oko 15 hiljada tona ribe, što je u odnosu na mogućnosti više nego skromno. Iako bi mogla da bude veliki izvoznik, Srbija uvozi čak 70 odsto ribe koja se koristi u ishrani.
Procenjuje se da bi proizvodnja ribe u Srbiji mogla da se udesetostruči, jer samo u Vojvodini ima oko 100 hiljada hektara neplodne zemlje, idealne za ribnjake.